لودویگ فان بتهوون

زادۀ: 17 دسامبر 1770، بُن، آلمان

درگذشت: 26 مارس 1827، وین، اتریش

ملیت: آلمانی

پیشه: آهنگساز، نوازنده پیانو

سبک: موسیقی کلاسیک

آثار: 9 سمفونی، 5 کنسرتو پیانو، 32 سونات پیانو، 16 کوارتت زهی، 12 اورتور، 10 سونات ویولن، 3 تریو پیانو، 2 مس، 2 سونات ویولنسل، 1 اپرا، 1 باله، 1 کنسرتو ویولن و...

بتهوون موسیقی­دان اهل آلمان، و یکی از بزرگترین آهنگسازان اروپایی بود که شخصیتی مهم در انتقال بین دوره­های کلاسیک و رمانتیک در موسیقی غرب به حساب می­آمد. استعداد موسیقی بتهوون در سنین کودکی­اش آشکار شد که ابتدا توسط پدرش و به صورت فشرده به او آموزش داده ­شد. وی در سن 21 سالگی به وین نقل مکان کرد و به آموختن آهنگسازی با جوزف هایدن پرداخت. در اوایل قرن نوزدهم بتهوون به ناشنوایی مبتلا شد اما همچنان به فعالیتش ادامه داد و سمفونی­های سوم و پنجم را در سال­های 1804 و 1808 منتشر کرد. وضعیت جسمانی او تا سال 1811، با ناشنوایی تقریبا کامل، وخیم­تر شد و همین دلیل باعث شد تا از اجرای موسیقی و حضور در مجامع عمومی خودداری کند.

بتههون متعلق به نسلی جوان­تر از آهنگسازانی مانند: هایدن و موتزارت بود و بسیار تحت تاثیر موسیقی این دو قرار می­گرفت. وی به خاطر افکار نوآورانه و رمانتیکی که داشت، شخصیتی اساسی و نقشی موثر و تاثیرگذار در عبور از دوره کلاسیک (قرن هجدهم) به دوره رمانتیک (قرن نوزدهم) داشت.